The coolest day of my life

Na 4 weken wachten was het dan eindelijk zo ver: De dag dat we de piramides gingen bezoeken. Ik geloof niet dat ik nacht veel geslapen heb en ik elk uur wel keek of het inmiddels al tijd was om op te staan. Omdat onze leider zelf niet mee kon, was een vriend van hem die dag onze leider. Na een klein uurtje de stad uit te hebben gereden waande je je in 'n omgeving van rust en stilte. Na weken in de drukte en chaos van de binnenstad van de stad te hebben gezeten was t verbazingwekkend hoe je op zo'n andere plek en toen nog steeds in de zelfde stad kon zijn. Maar deze stad heeft ook niet voor niks meer inwoners dan in heel ons kleine kikkerlandje bij elkaar. Na 10 minuten een berg op te hebben gelopen en alle tassen en paspoorten gescand waren kwamen we toch echt bij die wereldberoemde piramides aan. Het duurde even voordat ik me besefte dat ik hier werkelijk voor stond. Er stonden op de plek zelf zo'n 6 piramides en we gingen in die van de vrouw van de farao naar binnen. Langs een smalle gang moest je gebukt achterstevoren een trap af lopen om vervolgens in een kleine ruimte terecht te komen waar niet zoveel meer dan een aantal stenen lagen. Toch was het best cool om je te beseffen dat je je zo'n 12 meter onder de grond onder een piramide bevond. Omdat het buiten 30 graden en binnen nog véél warmer waren we ook snel weer boven. Toen was het tijd voor aan kameeltochtje door de woestijn. Een uitdaging voor iemand als ik, die normaal weigert een konijn vast te houden. Ik verwachtte dat het een klein rondje van zo'n 5 minuten zou zijn en dat we daar maar genoegen mee moesten nemen, maar hier nemen ze overal uitgebreid de tijd voor. Met z'n vieren, op 2 kamelen, werden we meegenomen de woestijn in. Je kon kilometers voor je uit kijken en alles wat je zag was zand, en toch was het een super mooi uitzicht. Hoewel ik nu nog steeds last van m'n benen heb is het iets wat ik echt nooit zal vergeten. Als ik de foto's terugkijk lijkt het soms net alsof ze gefotoshopt zijn zo onwerkelijk is 't. Vervolgens hadden we de piramides achter ons gelaten en namen we de taxi naar het oude gedeelte van Cairo. Hier bezochten we een aantal kerken en de plekken die Jezus zelf bezocht heeft toen hij in Egypte was. Ook weer zo'n onwerkelijk moment, waar deze dag eigenlijk vol mee zat. Nadat we ergens wat gegeten hadden was het tijd voor de boottocht op de Nijl. Het was een heerlijk moment weg uit de drukte van de stad waar je de tijd had om even helemaal tot rust te komen na deze gekke weken. Terwijl de zon langzaam onderging voeren wij daar in ons bootje over het water en besefte ik me dat ik deze reis voor geen goud had willen missen.