Daar zitten we dan
Blijf op de hoogte en volg Renske
28 September 2015 | Nederland, Amsterdam
Maandagavond was het zo ver. Ik zat in het vliegtuig, het was 9 uur 's avonds en daar ging ik: Voor het eerst voor zo'n lange tijd alleen weg. Zenuwachtig voor de reis was ik niet, maar vooral voor de aankomst. Eenmaal aangekomen in Noord-Afrika was het een drukte op het vliegveld, ongelofelijk. Ik weet niet of ze daar ooit van airco gehoord hebben maar misschien moet ik ze er bij de terugweg eens op wijzen want 't was moeilijk uit te houden. Omringd door mensen die dicht op elkaar staan (bankjes hebben ze blijkbaar ook nog nooit van gehoord) op zoek naar de uitgang. Ik zonder enig idee waar ik heen zou moeten en een visum moest kopen sprak een jongen aan die gelukkig hiervandaan kwam en precies wist waar ik heen moest. Wonder boven wonder kreeg ik een visum zonder problemen en kwam ik langs de douane. Nu was het alleen nog wachten op m'n koffer. Samen met de jongen die ik eerder ontmoet had liep ik naar buiten, op zoek naar degene die me op kwam halen. Ik had geen idee hoe hij eruit zag, hoe oud hij was, maar ik zocht naar een bord met m'n naam. Terwijl deze mysterieuze persoon onvindbaar was kwamen er verschillende creepy mannen op me af om te vragen of ik 'n taxi nodig had, en dat om '3 uur 's nachts. Gelukkig was de jongen uit de rij nog niet weg en had hij inmiddels zijn vader gevonden, die de man die mij op zou komen halen belde. Na heel wat minuten bellen en wachten bleek het een onjuist nummer te zijn en opnieuw ging ik naar binnen. Ook dit keer zonder succes. Maar toen ik opnieuw naar buiten ging werd ik aangesproken door de mysterieuze man die vanaf dit moment niet meer zou mysterieus was en was ik opgelucht omdat de hele nachtmerrie van het uren alleen wachten op een onbekend vliegveld midden in de nacht gelukkig vervaagd kon worden. Na een taxi genomen te hebben kwamen we bij de overblijfplek aan. Ik had een eigen kamer met eigen balkon én bovenal een eigen ventilator. Ik was nog geen 2 uur in het land maar had al genoeg meegemaakt om lang, heel lang te kunnen slapen.
-
04 Oktober 2015 - 20:51
Mama:
dat was een nacht ja....nog nooit zo liggen bibberen in mijn bed....
Maar je andere verhalen zie ik echt naar uit, vroeger schreef je al hele schriften vol, dus kom maar op met al die ervaringen!
Xxxmama -
04 Oktober 2015 - 21:51
Oma. Oosthoek :
lieve Renske, fijn om wat van je te horen,dan lijk je niet zo ver weg!
Wat zal je veel indrukken opdoen,we horen graag je verhalen en zien er naar uit! Liefs en een knuffel van ons!!Opa en. Oma. Oosthoek. -
05 Oktober 2015 - 08:55
Tante Miek:
Lieve Renske,
Fijn om via deze weg van je te horen! We gaan je avonturen zeker volgen en denken veel aan je. Toen Judi gisteravond op bed lag, en ik met haar bad, vroeg ik waar we nog voor konden bidden. Voor Renske was het eerste wat ze zei. Dat doen we dan ook Rens, we bidden voor je. Maak er een mooie tijd van, wees voorzichtig maar geniet vooral. Liefs Van ons allemaal. XXX -
05 Oktober 2015 - 09:43
Nellinda :
Hoi Rens,
Wat een verhaal al joh van je aankomst, je bent wel stoer zeg!
Wel erg leuk om zo jouw avontuur mee te beleven.
Heel veel plezier toegewenst met dit mooie werk en geniet van de tijd daar.
Ik moet aan opwekking 732 denken , wat een wonder dat jij meewerken mag in Zijn koninkrijk!
Liefs Nellinda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
